P!nk.

Kasia_1015

Na początku śpiewała chórki w rapowym zespole Scratch N' Smoove, a w piątkowe wieczory przesiadywała w klubach, głównie w Philly's Club Fever. Tam właśnie odnalazł ją łowca talentów i zwerbował do zespołu, którym zainteresowała się wytwórnia LaFace.
Wkrótce Pink rozpoczęła karierę jako piosenkarka rhythm and bluesowa i w tym stylu muzycznym powstał jej pierwszy album zatytułowany Can't Take Me Home. Wydawnictwo to osiągnęło status podwójnej platynowej płyty, a pochodzące z niego single – "Most Girls", "There You Go" i "You Make Me Sick" – zajmowały wysokie miejsca na listach przebojów w Stanach Zjednoczonych, Australii i Wielkiej Brytanii. W 2001 roku Pink wraz z Christiną Aguilerą, Lil' Kim oraz Myą wykonały cover piosenki grupy LaBelle pt. "Lady Marmalade". Piosenka ta znalazła się na oficjalnej ścieżce dźwiękowej do filmu "Moulin Rouge!" i okazała się wielkim przebojem, co przyniosło Pink pierwszą nagrodę Grammy oraz MTV Video Music Award.

Druga płyta Pink, zatytułowana M!ssundaztood, zawierała bardziej rockowe utwory i w założeniu miała zmienić image artystki łączonej dotychczas wyłącznie z muzyką popularną. Album odniósł ogromny sukces, a piosenki "Don't Let Me Get Me", "Just like a Pill" czy "Get the Party Started" osiągały pierwsze miejsca na listach przebojów w wielu państwach i były jednymi z najczęściej słyszanych piosenek w radio. Dużą popularność zdobyła też bardziej zaangażowana piosenka "Family Portrait", opowiadająca historię dysfunkcyjnej rodziny wokalistki. Teledysk do utworu "Get the Party Started" został uhonorowany nagrodami MTV Video Music Award. Latem 2003 roku Pink do spółki z Williamem Orbitem nagrała piosenkę do filmu "Aniołki Charliego: Zawrotna szybkość" pod tytułem "Feel Good Time". W samym filmie wystąpiła w roli epizodycznej.

Try This – trzecia płyta Pink, wydana w czwartym kwartale roku 2003, zawierała piosenki zdecydowanie z pogranicza rocka i muzyki pop. Pomimo mniejszej w porównaniu od poprzednich wydawnictw popularności w USA, płyta odniosła stosunkowo duży sukces w Europie, a piosenka "Trouble" przyniosła piosenkarce drugą nagrodę Grammy. Płyta powstała z pomocą między innymi Tima Armstronga, wokalisty grupy Rancid, oraz Lindy Perry, niegdyś szefowej formacji 4 Non Blondes, obecnie cenionej kompozytorki wielu przebojów. Amstrong był współkompozytorem i producentem ośmiu utworów na płycie, natomiast trzy utwory napisała Linda Perry, z którą Pink współpracowała już przy poprzednim krążku, M!ssundaztood. Ostatecznie z krążka wydano trzy single – prócz "Trouble" także "God Is a DJ" oraz "Last to Know".

Czwartą płytą Pink jest wydana w 2006 roku "I'm Not Dead". Znaleźć na niej można między innymi piosenkę krytykującą politykę i osobę prezydenta USA, George'a Busha ("Dear Mr. President"), oraz umieszczoną jako ukrytą ścieżkę piosenkę "I Have Seen the Rain", którą wokalistka wykonuje wspólnie ze swoim ojcem. Singlami promującymi ten album były: "Stupid Girls", "Who Knew", "U + Ur Hand" oraz "Nobody Knows", które odniosły sukces zaraz po ukazaniu się.

Z końcem października 2008 roku premierę miała piąta płyta wokalistki, zatytułowana "Funhouse". Na piosenkę promującą płytę wytypowano "So What" – utwór, który okazał się wielkim hitem. Drugim singlem z płyty został "Sober", którego premiera odbyła się 25 listopada 2008 roku, zaś trzecim – "Please Don't Leave Me", z premierą 31 stycznia roku 2009.

7 stycznia 2006 r. w Kostaryce wyszła za mąż za Careya Harta, rozstali się w 2008 roku. Ma cztery psy wabiące się: Elvis (dostała go od córki Elvisa Presleya), Nanny, Bailey i Foxy. Jest członkiem organizacji walczącej o prawa zwierząt (PETA), dla której pozowała do plakatu.

(c)Wikipedia

Bardzo lubię Pink, często jej słucham(;

sorry, jeżeli za dużo. XD

lazychelsea

Za długie, nie czytam XD
Ja trochę lubię jej dwie piosenki, u 'n ur hand i stupid girls. Te dwie ostatnie nowe są takie o, ale nie słucham już jej za bardzo.

miki.thestarlight

Kasia_1015

Wiem, że za długie, też tego nie czytałam. XDDDDDDDDDDDDDDDDDDDD
Ja lubię tą nową piosenkę Please, don't leave me. ; p